-aet

Gwelet ivez : aet

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus -a hag -et.

Furm verb

-aet (taolmouezhiet e vez atav an dibenn-se, ha distaget hir ['ɛ:t ], ['e:et ], pe ['e:at ] e yezh Leon).

1. dibenn anv-gwan-verb ar verboù a echu gant -aat.
   • Braveet e kavan anezi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 62.)
   • gwellaet eo da gaozeal.
   • koshaet out.
   • Kreñvaet eo an avel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 202.)
   • Gant kalz a boan e voe sioulaet, ... . — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 65.)
   • N'oc'h ket treutaet!
   • ... ha n'eus gouli na kleñved ebet ha na ve yac'haet gant an ongant-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 162.)
   • Raktal e faote dezhañ bezañ yaouankaet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 142.)

Notennoù

disheñvel eo an anvioù-gwan-verb aet ha graet, distaget berr.

Gellout a reer kavout an holl c'herioù gant al lostger-mañ enno war pajenn Meurgorf: http://meurgorf.brezhoneg.bzh/meurgorf/enklask?terme=aet&submit=Rechercher&categorie=0&oeuvres=0&search_opt=3.