boudinellañ
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
boudinellañ /ˌbudiˈnɛlːã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : boudinellet) (displegadur)
I. verb gwan
- Ober ur voudinell ; bouboual, boudal
- Bezañ hegazet gant un trouz dibaouez (diwar-benn an divskouarn pe ar penn)
- Va divesker a horjelle, va izili a grene, va fenn a voudinelle, va c'haloun a deuze em c'hreiz... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 53.)
- (dre skeudenn-lavar) Dasseniñ ; fraoñval (e penn pe e divskouarn unan bennak) (diwar-benn ar c'homzoù, hag all)
II. verb kreñv eeun
- Boudinellañ e zivskouarn da unan bennak : hegaziñ divskouarn unan bennak (dre adlavaret un dra bennak dibaouez)
Stummoù all
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : bourdonner (fr)
- galleg : tinter (fr) (oreilles)