eskob
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar ger latin episcopus
Anv-kadarn
eskob /ˈɵskɔp/ gourel (liester : eskeb, eskibien)
- Den a iliz, er relijion gristen, e penn un eskobva.
- Hiviziken, war o meno, ur person, ur c'hure a dlee bezañ anvet en e barrez gant ar c'houarnamant : eskob na pab ebet n'o doa da welet war gement-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 13.)
- « Petra ? » emezo, « daoust ha ne lavares ket, araok, e vijes eskob ? » — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 20.)
- Setu amañ ur sae vouk e-giz hini un eskob. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 104.)
- Graet o devoa kement-se, emichañs, evit dougen bri d'ar Vikel Vras, ha d'an Aotrou 'n Eskob, hag e gwirionez, ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 34.)
- Ibil houarn.
- An eskob a zo eun ibil houarn boutet e laz an arar da harz al lagadenn da rampoud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 151.)
- anv-tiegezh : an Eskob (troet da Lescop gant ar velestradurezh c'hall)
Deveradoù
Troidigezhioù
- afrikaans : biskop (af)
- alamaneg : Bischof (de)
- albaneg : epishkopi (sq)
- daneg : biskop (da)
- esperanteg : episkopo (eo)
- faeroeg : biskupur (fo)
- finneg : piispa (fi)
- frizeg : biskop (fy)
- galleg : évêque (fr)
- gresianeg : επίσκοπος (el) (), δεσπότης (el) ()
- hensaozneg : biscop (ang)
- ido : episkopo (io)
- indonezeg : uskup (id)
- islandeg : biskup (is)
- italianeg : vescovo (it)
- kembraeg : esgob (cy)
- nederlandeg : bisschop (nl)
- norvegeg : biskop (no) , bisp (no)
- papiamento : obispo (*) , obispu (*)
- perseg : اسقف (fa)
- poloneg : biskup (pl)
- portugaleg : bispo (pt)
- rusianeg : архиерей (ru) (arhiiérieï)
- saozneg : bishop (en)
- spagnoleg : obispo (es)
- sranan : granleriman (*)
- svedeg : biskop (sv)
- swahili : askofu (sw)
- tchekeg : biskup (cs)
- turkeg : piskopos (tr)