fentigell

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwart fenthag -igell.

Anv-kadarn

fentigell /fẽnˈtiːɡɛl/ benel (furm vihanaat : fentigellig, liester : fentigelloù)

1. Istor berr zo da bal dezhañ lakaat ar selaouerien, al lennerien da c'hoarzhin/vousc'hoarzhin
   • [...], na dre ma plije dezhañ kanañ ar gousperoù e brezhoneg penn-da-benn, met o vezañ ma verve faltazi, ha marteze fentigell e-leizh en e gokenn, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 24.)
   • [...], ur bourd e oan krog da vezañ faezh gantañ, met plijout a rae muioc'h-mui d'an admiral, deut a-benn, moarvat, da c'houzout ar fentigell-se dre 'n envor ha war hec'h hed. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 104.)
   • « N'eo ket ar "Capitulo de Culpa" ur fentigell, ul lid da ziduellañ faltazi ar varzhed yaouank. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 37.)

Gerioù heñvelster

• bourd

Gerioù kar dre o ster

• farsadenn

Deveradoù

• fentigellañ
• fentigeller, fentigellour
• fentigellerezh

Troidigezhioù

• galleg : plaisanterie ^(fr)