Brezhoneg

 
Ur fri skoul: hennezh n'eo ket togn.

  Etimologiezh

(1499) Fri er C'hatolikon[1].
Da geñveriañ gant ar ger kerneveurek frig « fron », frigow « fri » en e furm lies, na gaver nag en iwerzhoneg, nag e kembraeg zoken.
Deuet e vefe eus ur ger keltiek *sregos « fron », deveret eus ur verb *sregn-o- « roc'hal » (miret evel srennid en heniwerzhoneg) a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *srengʰ- a gaver er gerioù ῥεγχω (grc) (renchein) « roc'hal » en henc'hresianeg ha ṙungn (ռունգն) « fri » en henarmenieg[2]. Kar d'ar ger fron.

  Anv-kadarn

fri /ˈfriː/ gourel (liester frioù)

  1. (Korfadurezh) Rann valirek eus an dremm etre ar genoù hag an tal hag a c'holo organ ar c'hwesha hag a dalvez ivez da analiñ.

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Troioù-lavar

Kunujennoù

Alies e vez implijet anv ar fri er c'hunujennoù:

Divinadelloù

Krennlavarioù

Troidigezhioù

  Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Ar c'hCatholicon
  • [2] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 352–53.

  Gwelet ivez

  • Ar pennad « fri » e-barzh Wikipedia