gallo

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallo
dre vlotaat	c'hallo
amreizh	c'hallo

gallo /ˈɡalːo/

1. Furm ar verb gallout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h na da skouer) :

— [...]. Mes sell amañ c'hoazh teir c'hraoñenn a roan dit hag a c'hallo bezañ talvoudus dit, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 236.)

— [...] 'vit na c'hallo ket hon harzañ da vont kuit. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 46.)

— [...]. E voereb hag e eontr a c'hallo displegañ an traoù dezhañ pa vo brasoc'h. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 18.)

Stummoù all

• gello

Troioù-lavar

• kentañ ma c'hallo

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) pourra ^(fr)
• spagnoleg : (ella, él, ello ; usted) podrá ^(es)

Galleg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e galleg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

gallo /ɡa.lo/

1. Gallaoueg.

Anv-gwan

gallo /ɡa.lo/

1. Gallaouek.
2. Eus Breizh-Uhel.

Italianeg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn latin gallus.

Anv-kadarn

	gourel	benel
unander	gallo	gallina
liester	galli	galline

gallo /ˈɡal.lo/

1. (Loenoniezh) Kilhog, kog.

Liamm diavaez

• Dizionario Italiano in linea/Geriadur italianek enlinenn Olivetti

Spagnoleg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn latin gallus.

Anv-kadarn

gallo /ˈga.ʎo/ /ˈga.ʝo/ gourel (liester : gallos)

1. kilhog, kog.

Krennlavar

• Alábate, pollo, que mañana serás gallo». Laouena, labous-yar, arc'hoazh e vi kilhog.
• Cada gallo canta en su muladar. Pep kog a gan war e vern teil.