Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar golo-, pennrann ar verb goleiñ, hag an dibenn-ger -e

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep goloe
dre vlotaat c'holoe
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koloe
amreizh c'holoe

goloe /ɡoˈloːe/

  1. Furm ar verb goleiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Kastell Brechou 'ta a zave e dourell a-us gwe bras ar c'hoad tilh a c'holoe ar run, adalek an Trez-Gwenn betek mengleuiou Keraudren. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
Mogedenn wenn an abardaezioù tomm a c'holoe ar stêr. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
Ar plezhennoù a c'holoe brennidenn e jiletenn a oa diroget an hanter anezho. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)

Troidigezhioù