kelaouenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus keloù, hag -enn.

Anv-kadarn

kelaouenn /keˈlɔwːɛn/ benel (furm vihanaat : kelaouennig, liester : kelaouennoù)

1. Embannadenn vareadek skeudennaouet, miziek peurvuiañ, a gaver enni pennadoù lisseurt
   • P'eo gwir, lennerien ker, emomp o pleal gant eur gelaouen neve hag hi lez-hanvet Ar Vro, [...] — (Ar Vro, Meurzh 1904, p. 2a.)
   • Lakaat a ris un tamm koad bennak, div pe deir kelaouenn apotikerezh, paper ponner ha lufr anezho, [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 88.)
   • Teurel a ran an div voutailh er sailh lastez, hejal a ran ar gelaouenn. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 8.)

Troidigezhioù

• galleg : gazette ^(fr) , journal ^(fr) , magazine ^(fr) , revue ^(fr)