richane

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar richan- », pennrann ar verb richanañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

richane /ri.ˈʃãː.ne/

1. Furm ar verb richanañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Laouen e richane an evnedigoù en heol tomm-poazh. — (Alan an Diuzet, Envorennou eur Prizoniad, Imp. H. Riou-Reuzé, Rennes, 1946, p. 7.)
   • Hag er girzhier, an drask, ar rujodenn, an tinter, ar golvan a richane d'an heol ; ar voualc'h a c'hwibane er strouezh, eilet a-bennadoù gant ar borzevelleg louet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 13.)