troc'het

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar troc'h-, pennrann ar verb troc'hañ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

troc'het /ˈtroːɣet/

1. Anv-gwan-verb ar verb troc'hañ
   • [...] ; pa vez troc'het gwrizioù ar wezenn, ar skourroù ne zaleont ket da zisec'hañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 15.)
   • — Red eo trouc'ha ho pleo.
     — Pell braz a zo n'int ket bet trouc'het; ha perak o zrouc'ha herrio, pa'z eo guir a-benn eberr e vizign maro ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 294.)

Krennlavarioù

• Ar ran a gan a-raog miz ebrel
  a zo gwell dezi tevel
  pe e vo troc'het he begel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 323.)

Troidigezhioù

• galleg : châtré ^(fr) , coupé ^(fr) , tranché ^(fr)