yac'hoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan yac'h hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

yac'hoc'h /ˈja.xːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan yac'h.
   • Eur jardiner a zo ivez er maner. Eul liorzer, ma kavit yac'hoh ar ger-ze. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 62.)
2. Yac'hoc'h eget :
   • [...], ha kerkent e teuas dezhañ kof-gar ha pastelloù-revr nevez, hag e em gavas yac'hoc'h ha kreñvoc'h eget biskoazh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 165.)
3. Yac'hoc'h evit :
4. Yachoc'h-yac'hañ : a ya war yac'haat.
   • Re all, er c'hontrol, a seblante kreskiñ fonnusoc'h-fonnusañ, yac'hoc'h-yac'hañ. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 100.)