yun

Gwelet ivez : Yun

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) (1499) Yeun er C'hatolikon^[1]. Amprestet digant al latin : ''iēiūnium^[2].

(Furm verb) Savet diwar yun-, pennrann ar verb yunañ, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

yun /ˈjỹːn/ gourel (liester yunoù, yunioù)

1. an diouer a voued er c'hof
   • Tri seurt oberoù mat a zo : ar bedenn, ar yun hag an aluzen. Dre ar bedenn, e tostaomp ouzh Doue ; dre ar yun, en em zistagomp diouzh ar c’hig, ha dre an aluzen, e paeomp ar boan dleet d’hon fec’hedoù. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 493.)
   • Doubliñ a reas he fedennoù hag he yunoù en amzer ar revolt-se. — (Glaoda Marigo, Buez ar Sænt gant reflexionou spirituel, Kemper, 1837, p. 114.)
   • Antronoz vintin, gwener anezhi ha deiz yun, e ya ar manac'h kuit hep debriñ begad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 132.)

Deveradoù

• war yun
• yunadenn
• yunañ
• yuner

Troioù-lavar

• bezañ war yun
• chom war yun
• ober yun an nav steredenn

Troidigezhioù

• alamaneg : Fasten ^(de)
• albaneg : agjërimi ^(sq)
• arabeg : صوم ^(ar) (ṣwm)
• belaruseg : пост ^(be) (post)
• bulgareg : пост ^(bg) (post)
• daneg : faste ^(da)
• esperanteg : fasto ^(eo)
• estoneg : paast ^(et)
• finneg : paasto ^(fi)
• galleg : jeûne ^(fr)
• gresianeg : νηστεία ^(el) (nistía)
• hebraeg : צום ^(he) (tswm)
• hungareg : böjt ^(hu)
• ido : fasto ^(io)
• italianeg : digiuno ^(it)
• japaneg : 断食 ^(ja) (danjiki)
• jorjianeg : მარხვა ^(ka) (marxva)
• koreaneg : 단식 ^(ko) (dansit)
• kroateg : post ^(hr)
• makedoneg : пост ^(mk) (post)
• nederlandeg : vasten ^(nl)
• norvegeg : faste ^(no)
• perseg : روزه ^(fa) (rwzah)
• poloneg : post ^(pl)
• portugaleg : jejum ^(pt)
• rusianeg : пост ^(ru) (post)
• saozneg : fast ^(en) , fasting ^(en)
• sinaeg : 禁食 ^(zh) (jìnshí)
• slovakeg : pôst ^(sk)
• sloveneg : postenje ^(sl)
• swahili : saumu ^(sw)
• tchekeg : půst ^(cs)

Verb

yun /ˈjỹːn/

1. Stumm rannyezhel yunañ.
   • Ar Chartreuzed ne zebront ket a gig ; pesked o devez d’ar gouelioù ; yun a reont diwar bara ha dour e-pad hanter-kant devezh a-raok Pask ; o bara zo bara heiz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 689.)

Krennlavaroù

• Yun pa vez, ha yun pa ne vez ket, A zo yun bepred.
• Kalon yac’h n’hall ket yun.

Furm verb

yun /ˈjỹːn/

1. Furm ar verb yunañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb yunañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon, renket etre yuez ha yuray evel pa vije bet skrivet yun.
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 175.