ŝanco

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg chance, ar saozneg chance pe ar rusianeg шaнc, hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	ŝanco	ŝancoj
akuzativ	ŝancon	ŝancojn

ŝanco /ˈʃan.tsɔ/

1. Chañs (degouezhusted).