ŝtipo

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar an italianeg stipa pe al latin stipes hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	ŝtipo	ŝtipoj
akuzativ	ŝtipon	ŝtipojn

ŝtipo /ˈʃti.pɔ/

1. Pilgos, keuneudenn, skod.