sammas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar samm-, pennrann ar verb sammañ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

sammas /ˈsãmːas/

1. Furm ar verb sammañ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Jakez a sammas neuze ar sac'h war e choug, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
   • Hag evel ar re all e sammas, gwella ma c'helle, rolladou neud orjal, postou koad, postou houarn hag all. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 12.)
   • Gab Lukaz a lavaras bennozh Doue, a sammas ar sac'had war e choug hag a yeas en hentoù, goude bezañ lavaret nozvezh vat da dud an ti. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 46.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) chargea ^(fr)