kaout c'hoant : diforc'h etre ar stummoù

#* kaout [[c'hoant-staotat]]

# Bezañ gant ar soñj e vefe mat d'un dra dont da wir [klokaenn ''c'hoant'' a zo ur verb]. Gwelet ivez : [[c'hoantaat]], [[falvezout]] (da, gant), [[faotañ]] (da), [[fellout]] (da), [[goulenn]], [[hetiñ]], [[karout]], [[mankout]] (da), [[mennout]] (ha mennout da), [[souliñ]], [[youliñ]].

### [''kaout'' displeget a zeu war-lerc'h ''c'hoant'' hag e glokaenn] (an anv-verb a gloka ''c'hoant'' n'eo ket degaset gant un araogenn)

###* ''Nann, ma c'hoarig, '''c’hoant gwelet''' bro am eus'', {{mammenn|KAB1|247}}

###* '' ... ha '''c’hoant tostaat''' ouzh Brest en doa ivez.'' {{mammenn|EK1|188}}

###* '''''C'hoant dimeziñ''' e verc'h en devoa {{mammenn|YBB|186}}

###* ''Kaer am boa kaout c’hoant '''d’ober''' ur skolaer gant ma mab n’em eus ket gallet ober'', {{mammenn|TBP1|187}}

###* ''Pa en devije c’hoant '''da vezañ tennet''' er-maez'', {{mammenn|KAB1|17}}