tungsten

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger svedek tungsten, « maen pounner ».

Anv-kadarn

tungsten /Distagadur ?/ gourel

1. (kimiezh) Elfenn gimiek, 74 he niverenn atomek ha W hec'h arouez, a zo unan eus ar metalioù trañzitadur.

2. Metal kalet-kenañ, pounner-kenañ ha stabil-kenañ d'an temperadurioù uhel.

Troidigezhioù

• alamaneg : Wolfram ^(de)
• esperanteg : volframo ^(eo)

• galleg : tungstène ^(fr)
• saozneg : gold ^(en)