bazhata

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn bazh hag al lostger kevrennek -ata (diwar -at hag -a).

Verb

bazhata /baˈzatːa/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : bazhataet) (displegadur)

1. Reiñ taolioù bazh da unan bennak, evit kastizañ anezhañ peurvuiañ:
   • Degouezhet er porzh, e komeras ur grennenn, ha setu-eñ da vazhata ar c'hure, ha start : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
2. (Dre astenn-ster) Skeiñ taolioù pounner gant unan bennak.
   • Kaer am bez bazhata anezhañ, van ebet ne ra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)
3. (Pemdez) Faezhañ unan bennak penn-da-benn.

Gerioù heñvelster

• dotuañ
• pilat

Deveradoù

• bazhataer

Troidigezhioù

• galleg : bâtonner ^(fr)
• galleg : rosser ^(fr)