Brezhoneg

  Etimologiezh

Beuziff e krennvrezhoneg[1].
Kar d'ar verboù boddi e kembraeg, beudhi e kerneveureg, báidim e heniwerzhoneg ha báigh en iwerzhoneg.
Deuet eus ur verb keltiek *bādī-, a zeufe eus *gʷoh₂dʰ-eie-, stumm arbennel deveret eus ur wrizienn indezeuropek *gʷeh₂dʰ-, a gaver er gerioù sañskritek gāh (गाह्) « splujañ », gādhám (गाध) « roudouz », avestek vi-gātha « stankenn », henc'hresianek bathýs (βαθύς) « don », bēssa (βῆσσα) « kleuzenn ».[2]

  Verb

beuziñ /ˈbøːzĩ/ verb kreñv eeun ha verb gwan (anv-gwan-verb : beuzet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun

  1. Lakaat da vervel ouzh e vougañ en dour pe en ul liñvenn all (diwar-benn an dud pe al loened)
  2. Goleiñ gant dour pe ul liñvenn all (diwar-benn an traoù)
  3. (dre skeudenn-lavar) Mezviñ
  4. en em veuziñ

Troioù-lavar

II. verb gwan

  1. Mervel mouget gant an dour
  2. Bezañ goloet gant an dour ; gouelediñ

Troioù-lavar

  Gwelet ivez

Troidigezhioù

Lakaat da vervel ouzh e vougañ en dour

Goleiñ gant dour

Mervel mouget gant an dour

  Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Ar c'hCatholicon Beuziff troet gant noyer
  • [2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 111.