Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Bihan, bihan-

Brezhoneg

  Etimologiezh

(1499)[1] Eus ar c'hrennvrezhoneg bihan[2], a zo kar d'ar c'herneveureg bechan, byghan, d'ar c'hembraeg bychan, bechan, memes ster : deveret diouzh ur ger keltiek *bekko- (en deus roet ar gerioù kembraek bach, heniwerzhonek becc iwerzhonek ha skosek beag), n'en deus kevatal ebet e lec'h all, met a hañval e bennrann bezañ ivez er gerioù italianek picc-olo ha spagnolek pequ-eño.[3]

  Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen bihan
Derez-uheloc'h bihanoc'h
Derez-uhelañ bihanañ
Derez-estlammiñ bihanat

bihan /ˈbi(h)ːãn/ (furm vihanaat bihanik)

  1. Disteroc'h e vent eget boas.

Gerioù enepster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Gerioù kar dre o ster

Troioù-lavar

Divinadelloù

Krennlavarioù

Troidigezhioù

  Daveoù

Roll an daveoù :