chouk

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

chouk /Distagadur ?/ gourel (liester : choukoù); skrivet choug alies.

1. Lodenn eus korf an den etre ar c'hein hag ar penn, etre an divskoaz.

   Dougen, sammañ, lakaat, un dra bennak war ar chouk, pa gomzer eus un den ; an dud a zoug bec’hioù war o chouk, al loened war o c’hein.

   • Laka ar bec'h-mañ war da chouk. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 221.)
   • Ur sac'had pillou gantañ war e chouk... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 203.)
   • Mari a oa o tont er porzh, ur bec'h kaol ganti war war he chouk. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 224.)

Deveradoù

• choukata
• choukenn
• chouk-an-troad

Troioù-lavar

• lavaret etre ar roched hag ar chouk
• soñjal etre an hivizh hag ar chouk
• war e chouk
• en e chouk

Troidigezhioù

• galleg : nuque ^(fr) , encolure ^(fr)