deuis

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar deu-, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -is

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuis
dre vlotaat	zeuis
amreizh	teuis

deuis /ˈdøːis/

1. Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Pa deuiz enn-oun va-unan, oa maro va fennad goulou; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 53.)

Stummoù all

• deujon

Stummoù rannyezhel

• dazan (e gevred Breizh)

Troidigezhioù

• galleg : (je) vins ^(fr)