Brezhoneg

 
Un dorn.

  Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (durn).
Meneget er C'hatolikon.
Da geñveriañ gant ar gerioù dwrn en kembraeg, dorn en kerneveureg hag en iwerzhoneg, durnos en galianeg.

  Anv-kadarn

dorn /ˈdɔrn/ gourel (daouder : daouarn, daou zorn; — liester : dornioù)

  1. (Korfadurezh) Rann eus korf an den zo e penn ar vrec'h; pemp biz zo ouzh an dorn.
  2. bizied an dorn, kein an dorn, palv an dorn, meilh an dorn.
  3. (Dre astenn-ster) Meilh-dorn.
    reiñ un taol dorn
  4. an daou zorn:
  5. tuadur
  6. lezel an dorn gant ub
  7. reiñ dorn, reiñ an dorn da ub : reiñ skoaz, skoazell.
  8. reiñ un taol dorn
  9. teurel an dorn war udb
  10. rann eus ur mekanik:

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

Troidigezhioù

meilh-dorn