glaskas

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus klaskas gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	klaskas
dre vlotaat	glaskas
dre c'hwezhañ	c'hlaskas
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

glaskas /ˈɡlaskas/

1. Furm kemmet ar verb klask e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

a) Ar voereb a glaskas dindan ar pennwele, a dennas a-zindanañ alc'houez an armel hag a roas an alc'houez-se da Job [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 34.)

b) [...], ar roue a glaskas, da zeskiñ anezhañ, an den gouiziekañ ha furañ a oa er vro. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 9.)

ch) Mamm Marzhin, diouzh he zu, a glaskas repu en un abati leanezed hag a dremenas eno an dibenn eus he buhez, o pediñ hag oc'h ober pinijenn ; [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)

c'h) Beleien ar barrouz a glaskas frealziñ he foan, mes ne deujont ket a-benn. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 41.)

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

a) An den yaouank a glevas mad en dro-man ar pez a lavaras ar prins hag e kement-se ne glaskas digarez ebet, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 17.)

b) Hogen ne glaskas ket gouzout ha dont a rae kouerien da zastum eno ar geot hir. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 63.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

a) Goullo e kavas ivez e zoug-paperoù en deiz war-lerc'h pa glaskas ennañ e garnedad-chekennoù hag e gartenn-vank. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 69.)