Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : car, kar, karr, quart


Brezhoneg

 
Ur c'harr. (1)

  Etimologiezh

Carr er C'hatolikon[1], eus ar ger henvrezhonek carr, deuet eus ar ger keltiek *karro- a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *ḱr̥sós a gaver er gerioù currus « karr » e latin ha horse « marc'h » e saozneg[2].
Da geñveriañ gant ar gerioù car e kembraeg, karr e kerneveureg, carr e heniwerzhoneg ha carrus e galianeg latinaet (alese ar ger gallek char), dezho holl ar memes ster.

  Anv-kadarn

karr /ˈkɑːr/ gourel (liester karroù, kirri, furm vihanaat karrig)

  1. Karbed dezhañ rodoù a dalvez da zougen traoù, pe tud a-wechoù, a vez stlejet, gant kezeg peurvuiañ.
  2. Karr-nezañ.
  3. Ur c'harr da ober un dra bennak.
  4. karr-tan

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

karbed (1)

karr-tan (2)

  Gwelet ivez

  • Ar pennad « karr » e-barzh Wikipedia  

  Daveoù

Roll an daveoù :