kloc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (cloch).

Da geñveriañ gant ar gerioù cloch en kembraeg, clogh en kerneveureg, clog en iwerzhoneg (gerioù heñvelster).

Kar d'ar ger latin clocca amprestet digant ar brezhoneg-galianeg clocca.

Kloc'h

Anv-kadarn

kloc'h porzh-houarn Hessische Ludwigsbahn.

kloc'h /ˈklɔːx/ gourel (liester kleier, klec'hier)

1. Benveg metal, arem peurliesañ, kleuz ha digor, a lakaer da seniñ war-bouez ur vazhoulenn a-ispilh en diabarzh, pe ur morzhol en diavaez.
   • Me 'glev ar c'hloc'h o tintal an Ave. — (Kousk Breizh-Izel, kan.)
   • Met penaos ec’h en em gave ar c’hloc’h-se er vered ha perak e voe sammet kuit ac’hane ? — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 57.)

Deveradoù

• kloc'had
• kloc'hadur
• kloc'hañ

• kloc'henn
• kloc'her
• kloc'hig

Gerioù kevrennek

• bouzar-kloc'h
• kloc'hdi
• kloc'h-euzh

• kloc'h-galv
• kloc'h-glaz
• kloc'hig-skouarn

Troioù-lavar

• brallañ e gloc'h

Troidigezhioù

• alamaneg : Glocke ^(de)
• esperanteg : kloŝo ^(eo)
• galleg : cloche ^(fr)
• gresianeg : καμπάνα ^(el) (kambána)
• ido : klosho ^(io)
• italianeg : campana ^(it)
• iwerzhoneg : clog ^(ga)
• kembraeg : cloch ^(cy)
• kerneveureg : clogh ^(kw)

• okitaneg : campana ^(oc)
• poloneg : dzwon ^(pl)
• portugaleg : campainha ^(pt) , sino ^(pt)
• roumaneg : clopot ^(ro)
• saozneg : bell ^(en)
• spagnoleg : campana ^(es)
• svedeg : klocka ^(sv)
• tchekeg : zvon ^(cs)