lâre

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lâr-, pennrann ar verb lâret, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

lâre /ˈlɑːre/

1. Furm ar verb lâret e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • [...] : mes ar priñsezed a lâre bep tro penaos na vije eured ebet ken a vije kavet da bep hini anezhe ar votez o devoa kollet, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 22.)
   • Ar c'hure paour na lâre ger en e varrikenn, met hini ac'hanoc'h n'en dije karet bezañ en e blas. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)

Stummoù all

• lavare

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) disait ^(fr)