Brezhoneg

 
Moc'h.(1)

  Etimologiezh

Diwar moc'h en henvrezhoneg.
Meneget er C'hatolikon (moch).
Da geñveriañ gant ar gerioù moch(yn) en kembraeg, mogh en kerneveureg, muc en iwerzhoneg, mocus en galianeg.

  Anv-kadarn

gourel benel
unander pemoc'h, porc'hell, hoc'h, tourc'h gwiz, banv
liester moc'h, perc'hell, hoc'hed, tourc'hed gwizi, banved, binvi

moc'h /ˈmoːx/ liester (unanderenn pemoc'h, penn-moc'h)

  1. (Loenoniezh) : Bronneged hollzebrerien (Suidae), doñvaet ha maget evit o c'hig.
    • <skouer>.
  2. Tud varlonk, lontek.
    • <skouer>.

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Gerioù kar dre o ster

Troioù-lavar

Troidigezhioù