Brezhoneg

  Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): nemet.[1]
Anv-gwan-verb ar wrizienn NEM, « krommañ, gwarañ, dasparzh », a gaver e-barzh « lemel », ha « neñv ».[2]

  Araogenn

Gour Furm
U1 nemedon
U2 nemedout
U3g nemetañ
U3b nemeti
L1 nemedomp
L2 nemedoc'h
L3 nemeto/nemete
D nemedor

nemet /ne.ˈmetː/

  1. Dirak un niver
  2. En droienn an holl nemet:
  3. War-lerc'h ur verb er stumm-nac'h:
  4. ken (+ anv-kadarn) nemet ...
  5. en troiennoù

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Krennlavar

  • Al logodenn n'he deus nemet un toull a zo boued d'ar c'hazh — (Krennlavar.)

Troidigezhioù


  Stagell

nemet stagell kenurzhiañ

  1. met
    • Glav a raio, nemet mont a rin memes tra.
  2. a verk ur vartezeadenn, gant an doare-divizout
  3. nemet ur chañs a ve


  Stagell isurzhiañ

nemet stagell isurzhiañ

  1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • Mont a rin da bourmen nemet e rafe glav — (Mammenn ?.)
Notenn
Doare-diskleriañ pe doare-divizout da-heul ar stagell kenurzhiañ, doare-divizout da-heul ar stagell isurzhiañ.

  Gwelet ivez


  Adverb

    • Nemet ec'h anavezer bugale an toradoù bras dre ma tougont pezhioù dilhad forbuet o breudeur gozh, dilhadoù hag a dalvezo c'hoazh d'ar breur war-lerc'h [...]. — (Pêr-Jakez Heliaz, Marh al lorh, Plon, 1986, p. 197.)

Troidigezhioù

  Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Nemet, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne