o-daou
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-gwan perc'hennañ o hag an anv-gwan pegementiñ daou.
Adverb
o-daou /oˈdɔw/
- An daou anezhe
- — [...], hag e-pad an noz ec'h afent kuit o-daou dre ar prenestr, diwar-bouez liñselioù o gweleoù... [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 190.)
- Kemenerien ez oant o-daou, ha bemdez ec'h aent da labourat d'an tiegezhioù war ar maez, pep hini en e du. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 17.)
- Setu-int o-daou en hent, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 148.)
- Hag i da c'hervel anezhañ, ha da sellet o-daou : allas ! marv-mik e oa. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 203.)
- — [...]. Kasomp anezho o-daou da verniañ fenoz da di Lusifer, d'an ifern, mar deus un ifern bennak. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 143.)
- Setu i o-daou war gein Dienez ; Keun a rede war-lerc'h. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 2.)
- Dont a reont o daou, hag o zad a lavar d'ezo : [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
- Rak disoñjet em eus da lavarout deoc'h e oant o-daou, Job ha Lom, kendirvi kompez. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 14.)
- Adalek an deiz-se e vezent atao o-daou kichen-ha-kichen, ha vad Santel-e-Skeud a bade bepred. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 17.)
- Un devezh, e-pad ma'z edont o-daou o tivizout [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 109.)
- Ha pa oant skuizh oc'h en em lardañ e oant aet o-daou da roulañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 19.)
- Mil mallozh warne o-daou, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 86.)
- Goude o c'haozeadenn war ar pont, ez eas Fallières gant ar roue da verennañ e kastell Ajuda, ha beaj vat dezho o daou ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 134.)
- Bemdez emaint o-daou o c'hounit. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 19.)
- Nikun anezo o-daou ne glozas lagad ebet en noz-se penn-da-benn. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 95.)
