padout

Brezhoneg

Eus pad hag -out.

;

padout /ˈpɑː.dut/ verb gwan (displegadur); anv-gwan-verb: padet.

Chom hep echuiñ e-pad ur pennad:
- Padout a ra pell. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 390.)
- — [...] : « sede tud amañ, leizh an ti anezho, ha ne ne badfent ket da selaou marvailhoù kaer ar vro ma krenfent gant ar riv ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 7.)
- — Ne badan ket gant ho mamm a zo bemdez o komz din eus an dañvad-se ; [...]". — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 149.)
- A-wechoù ne baden ken gant ar chifet e vezen... — (VBUR, p. 11.)
Padout gant ar c'hoant, ur c'hoant:
- Met kerkent ha ma voe troet e seulioù, Levenez, na bade ken gant ar c'hoant da c'hoût petra a oa er gambr difennet, a digoras an nor... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 278.)
Padout gant ur boan, gouzañv.
- Ne oan ket kap da badoud gant ar boan-gein. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)
- Amañ ne badfe den. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 390.)
Chom sioul
- Hemañ ne bad e revr neblec'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 390.)