plankenn

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

plankenn /ˈplãŋkɛn/ gourel (furm vihanaat : plankennig, liester : plankennoù, plenk)

Tamm prenn heskennet, hirgarrezek peurvuiañ, tanav pe danavoc'h
- — Mad avoualac'h evel-se. — Tostait ive ho treid an eil ouc'h egile, rak var ar plankenn n'ho pezo ket kement-se a frankiz da fringal. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 295.)
- — « Ret eo bet lakaat ur planken derv nevez dindan an armel, evit herzel ouzh ar pouez. [...] ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 77.)
- Ne selle ket berr ouzh an ampez fererezed gwechall ha war a gredan n'eus plankenn ebet reutoc'h pe galetoc'h eget krepez va c'henvroiz a skoulme en o c'herc'henn ur gravatenn seiz du, ken moan war vete nebeut hag ul las botez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 30.)
- Pa'z in en douar gand ma fevar zamm plankenn... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 418.)
- Chom a reas er gêr ha stagañ a reas ur plankenn dirak toull boest al lizhiri. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 46.)
(Dre astenn-ster) (Kozh) Stalenn
- Bara, na kig na krampoez ne vo ket war blankenn e di, hag en tïer an dud a vor peurvuia enne a-leiz a vugale, hir ha lemm o dent. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 104.)
(Rannyezhel) Barvenn ur falz