Brezhoneg

  Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon : plec.
Tostaat ouzh plyg en kembraeg, pleg en kerneveureg.

  Anv-kadarn

  1. al lec'h ma'z eo pleget an danvez, ar paper
    ur pleg kleuz,  — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 418.)
  2. bezañ pleg en un den: gouzout plegañ
  3. boaz, kustum
    kemer, tapout ur pleg: kemer ur boaz
    kemer ur pleg fall
    Ar paotr-se en deus tapet ur pleg fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 418.)
  4. gouzout ar pleg war un den: gouzout penaos e lakaat da blegañ
  5. ar c'hartoù c'hoariet hag a vez dastumet gant an hini kreñvañ goude ma en deus lakaet pep hini e hini war an daol (peder c'hartenn ma vez pevar den o c'hoari)
    ober ur pleg: dastum ar pleg
    Piv en deus graet ar pleg diwezhañ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 418.)
  6. pleg: tro-bleg, korn-tro
    ur pleg dañjerus
    ur pleg berr
    ur pleg krenn, ur pleg a-grenn
  7. degouezh, plegenn

Deveradoù

Troioù-lavar

  Furm verb

pleg /ˈpleːk/

  1. Furm ar verb plegañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb plegañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Krennlavarioù