Spagnoleg

  Etimologiezh

Eus ser hag .

  Furm verb

seré /seˈɾe/

  1. Furm ar verb ser e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ ; bezin, bin.
    • Y si lo puedo lograr seré un guajiro dichoso. — (Guillermo Portabales, El Carretero, ?.)
      Ha mar deuan a-benn d'hen ober e vin ur c'houer laouen.
    • Ay arriba y arriba
      Y arriba y arriba, por ti seré,
      Por ti seré.
      Por ti seré.
      — (Ritchie Valens, La bamba, 1957.)
    • Toda la noche yo seré tu princesa ... Kan (?)
    • Cuando sea mayor seré piloto. José María Serrano [1]

Gerioù kar dre o ster

  Gwelet ivez

Liammoù diavaez