Brezhoneg

 

.

  Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

  Anv-kadarn

solier /ˈsoljɛr/ benel (furm vihanaat : solierig, liester solieroù)

  1. Gorreenn a c'holo ur pezh, ur sal ; doubl, sel, sol
    • Kendalc'h a rae an arzour, o komz outañ e-unan, e sell ouzh solier gwenn-kann e gambr : [...]. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 282.)
  2. Leur ur pezh zo a-uc'h traoñ ur savadur; war ar solier:
  3. Kalatrez, ichoù zo dindan doenn ur savadur ; grignol : er solier
  4. Solieradur
    • <skouer.>

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù