tridal

Brezhoneg

Diwar an anv-kadarn trid hag al lostger -al.

tridal /ˈtriːdal/ verb gwan (anv-gwan-verb : tridet) (displegadur)

(kezeg) : Fiñval.
(kalon) : Fiñval diwar ul levenez vras, ur blijadur vras.
- — Tridal a ra va c'halon em c'hreiz ouzh ho klevet, va mab. [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 23.)
- Va c’halon a drid em c'hreiz ouzh ho klevet, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 146.)
- Tridal a ra hor c’halon en hor c’hreiz ouzh da glevet, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 147.)
- — Nag evidoc'houi ! Tridal a ra va c'haloun ouc'h ho klevet. [...] ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 5.)
- — [...] ! Hag he galoun a dride enn he greiz. [...] !... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 149.)
- ... me ... a dride ma c'halon o welet ur burzhud ken kaer. — (PIPI 1908, p. 66.)
Tridal gant ar joa, gant al levenez → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Ken e son ar menezioù Laz Ha froen, ha trid ar gazeg c'hlas. Barzhaz Breizh
- [...], koñchennou sebezus hag a lakae va c'halon a vugel da strafuilha gant ar spont, da sabatui gant ar souez pe da dridal gant ar blijadur hag al levenez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 5.)