tuta
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn tud hag al lostger -a, gant ur c'hemmadur dre galetaat.
Verb
tuta /ˈtytːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : tutaet) (displegadur)
- Klask tud (d'ober ul labour bennak peurvuiañ).
- — Ec'h an bremañ da ober un dro pell-pell, ha ne zistroin ket d'ar gêr a-raok c'hwec'h miz. (Da duta ec'h ae). [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 231.)
- Gwechall e teued war ar vro da duta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 555.)
- D'ar zadorn d'abardaez e teu an diaoul da duta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 555.)
Deveradoù
Krennlavarioù
- An diaoul a deu da duta d'ar sadorn d'abardaez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 318.)
- D'ar sadorn goude kreisteiz e teu an diaoul da duta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 318.)