zeui

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deui gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deui
dre vlotaat	zeui
amreizh	teui

zeui /ˈzøːi/

1. Furm ar verb dont en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — Eleal, ma c'hommer, mar na oa nemet mad,
     Me gavo unan d'ac'h certenn hen talvô mad :
     Butun na c'hoariou n'ez int ket diout-han ;
     Eul liard, en pad ar bloaz, na zeui ket da foetan. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 76.)