Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar an anv divoutin Pariz hag al lostger -ian.

  Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel Parizian
/pa.ˈri.zjãn/
Parizianed
/pariˈzjãːnet/
Benel Parizianez
/pariˈzjãːnes/
Parizianezed
/parizjãˈneːzet/

Parizian /pa.ˈri.zjãn/

  1. Annezad eus Pariz.
    • Ha koulscoude, lakeomp e teuffe eur Parizian da dremen dre eur bourg bennac a escopti Kemper, da zeiz ar pardoun pe da zeis ar foar, dioc'h an abardaez-noz ; lakeomp e z'affe ar Parizian-se e kement tavarn pe e kement hostaliri a ve er bourg-se, hag en deffe caos ous kement den a ve neuze ebars el leur-guear : [...] — (Ar fals doctoret hag ho lavariou, Feiz ha Breiz, niv. 1, 1865, p. 5b.)
    • E fei ! n'eus Parizian ebet, sur a-walc'h, gwisket klokoc'h egedoc'h-c'houi ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 10.)
    • — War-eeun. An eil porrastell war an tu kleiz, en devoa lavaret ar Parizian, damvadaouet. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)

Gerioù kar dre o ster

  Gwelet ivez

Troidigezhioù