abafoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan abaf hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

abafoc'h /a.ˈba.fːɔx/, abofoc'h /a.ˈbo.fːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan abaf.
   • Daou, ar re hardian, Jojo hag ar Pôtr-ru, a grapas er weenn, darn abafoc'h, finoc'h marteze, a guntuilhe hag a zebre spezard, kastrilhez da c'hortoz ar per; darn all gant ar merc'hed a azeas war ar voger. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 27.)
2. Abafoc'h/Abofoc'h eget :
3. Abafoc'h/Abofoc'h evit :
   • Se a zo lakâd an dud abofoh 'vid eur hi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 32.)
   • Ze a zo lakaad eun den abafoh evid eur hi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 256.)
4. Abafoc'h-abafañ/Abofoc'h-abofañ : muioc'h-mui abaf/abof