anavezan
Brezhoneg
- Diwar anavez-, pennrann ar verb anavezout, hag an dibenn-ger -an.
Furm verb
anavezan /ãn(a)ˈveː(z)ãn/
- Furm ar verb anavezout e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
- Kerlaban. — Eo, 'm eus aoun. (Da Jilig) N'anavezan ket anezan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 11.)
- War-lerc'h ec'h:
- Herve. — Che ! me 'gav d'in sur ec'h anavezan anezan ! Eur pôtr bras hag eun den kaer ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 12.)
- « [...]. Gout 'oar, non de distag, ec'h anavezan-me an ofisoù. [...]. » — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 75.)