azenañ
Brezhoneg
Verb
azenañ /aˈzẽːnã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : azenet) (displegadur)
I. verb gwan
Troidigezhioù
- galleg : ânonner (fr) , mettre bas (fr) (ânesse)
II. verb kreñv eeun
- Lenn a vouezh uhel gant poan
- Sur e talc'h Santez Anna al levr dirak daoulagad Mari oc'h azenañ he lizherennoù kentañ [...]. — (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, troidigezh gant Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, p. 18.)
Gerioù kar dre o ster
Troidigezhioù
Liamm war-du al lec'hienn Devri
Furm anv-gwan
azenañ /aˈzɛ̃nːã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan azen
- Eunn azen euz ann azena, — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 61.)
- N'eo ket nep en deus diskouarn hirañ
Eus an tri-z-hont eo ’n azenañ. — (Ar Miliner, e vab hag an azen, e-barzh Feiz ha Breiz, niv. 3, Mae-Even, 1903, p. 89.) - Awechou gand azenañ hini a vez e vez desket un dra bennag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 316.)