badinellañ

Gwelet ivez : badinellan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn badinell hag al lostger -añ.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	badinellañ
dre vlotaat	vadinellañ
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	padinellañ
amreizh	vadinellañ

badinellañ /ba.dĩˈnɛ.lːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : badinellet) (displegadur)

1. Badinellañ un den : badaouiñ anezhañ.

   Etre­tant, egile a daolaz eur varrikenn oc’h va fri-me, ha me badinellet ivez, ken a weliz tri heol o para, ha kant steredenn o lugerni. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 77.)

Troidigezhioù

• galleg : éblouir ^(fr) , étourdir ^(fr)