begad
Brezhoneg
Anv-kadarn
begad /ˈbeːɡat/ gourel (liester : begadoù)
- Pezh a lakaer er beg, er genoù : genaouad
- Debriñ ur begad.
- « N’ac’h eus debret begad ? »« Griñsenn. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 251.)
- Antronoz vintin, gwener anezhi ha deiz yun, e ya ar manac'h kuit hep debriñ begad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 132.)
- N’ouzon dare petra 'c'hoari gant ar vuoc'h, n'he deus debret begad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 219.)
- Tamm bihan a voued
- Ur begad kig, ur begad bara.
- ... chom eno hep ur begad bara. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 48.)
- chom hep begad na banne : hep tamm na banne
- Tamm bihan, tammig :
- Ur begad nerzh.
- Edon war ur begad douar fraost ha didud hervez doare, un enez tric'hornek troet ar penn moanañ anezhi d'an hanter-noz. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 27.)
- N'em eus ken 'met ma begad pañsîon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 38.)
- Tamm ebet:
- Na gousket begad ebet.
Deveradoù
Troidigezhioù
(1)
(2)