benniget
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar bennig-, pennrann ar verb bennigañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
benniget /bɛˈniːɡet/
- Anv-gwan-verb ar verb bennigañ.
- Ra viot benniget [...] — (Yann-Bêr Kalloc’h, Me zo ganet e-kreiz ar mor.)
- - Benniget ra vezo an ti-mañ, eme al lean. -Benniget an neb a zeu ennañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 224.)
- ... gant resped d'ar boued benniget-mañ .... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 355.)
- hep kemmadur: Gwerc'hez benniget, ebestel benniget
- gant kemmadur (ral) : Sant Erwan venniget (e kantikoù).
Deveradoù
- ma Doue benniget !
- dour benniget
- Enez Benniget : anv meur a enezenn e Breizh.
- Deuit da welout, eme ar roue, sellit, gwelout a rit ahont ho kastell kaer ; emañ o tont ahont en tu all da Enez Benniget. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 57.)
Rimadell
- Ma Doue benniget !
- Pebezh torad filiped !
- Triwec’h vi am boa laket
- Ha naontek filip am eus bet.