boc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Kar d'an anv-kadarn kembraek boc'h.

Anv-kadarn

boc'h /ˈboːx/ benel (daouder : divoc'h, divvoc'h)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • An daelou a rede dourek euz he zaoulagad a-hed he ziouvoc'h roufennet gand ar gozni. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 265.)
2. Ruilhal dour a-hed divvoc'h ub.
   • Ruilhañ a ra an dour a-hed e zivvoc’h. — (TALA, p. 32.)
   • ... div voc’h ker skedus diskolpet gant ar c'hontron dija o rodella hag o virvi en-dro d'he fenn. — (SAAQ, p. 226.)

Gerioù heñvelster

• bougenn
• jod

Deveradoù

• boc'had
• boc'hek

Troidigezhioù

• galleg : joue ^(fr)  benel
• kembraeg : boch ^(cy)
• nederlandeg : wang ^(nl)
• saozneg : cheek ^(en)
• spagnoleg : mejilla ^(es)