braouac'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Da geñveriañ gant ar gerioù braw, brawwch en kembraeg ha brawagh en kerneveureg.

Anv-kadarn

braouac'h /ˈbrawːax/ gourel pe benel

1. Spont, spouron
   • Ar gurun a oa dioutañ ur vouzarenn diehan, ur braouac'h. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 132.)

Stummoù all

En doareoù-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet brawac'h.

Deveradoù

• braouac'hañ, braouac'hiñ
• braouac'hus

Troidigezhioù

• galleg : épouvante ^(fr) , terreur ^(fr)
• kembraeg : arswydd ^(cy) gourel, braw ^(cy) gourel

• kerneveureg : brawagh ^(kw)
• saozneg : fright ^(en)

Anv-gwan

braouac'h

1. Spontus

Gerioù heñvelster

• braouac'hus

Troidigezhioù

• galleg : épouvantable ^(fr) , terrible ^(fr)
• kembraeg : brawychus ^(cy)