bronduiñ
Brezhoneg
Verb
bronduiñ /brɔ̃nˈdyːĩ/ bronduet
- kig bronduet gant un taol
- Sell pegen bronduet eo ma breh gand an taol am-oa bet en deiz all. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
- danvez (gwenn peurvuiañ) bronduet gant ar glebor:
- Al liñsel-mañ a zo bronduet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
- Pa ra glao ha pa deu heol warno goude e vez bronduet an ed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)