Brezhoneg

  Etimologiezh

Eus gellin gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep gellin
dre vlotaat c'hellin
amreizh c'hellin

c'hellin[1] /ˈɣɛlːĩn/

  1. Furm kemmet ar verb gellout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
a) « [...]. Penaos eta, me, eur c'haz bihan ha dister, e c'hellin ober ar pez na reas ket paotred ampart ? [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 30.)
b) Penaos a gav deoc'h e c'hellin me derc'hel soñj eus a gement all a draoù. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 46.)
a) Kenta medesin. — [...], e teurvezoc'h va lezel da zisplega dirazoc'h, berra ha freasa ma c'hellin, va doare da welet diwar-benn an den-man. [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 20.)
b) — « [...]. Me va unan, daoust ha n'oun ket pinvidik, a zikouro ivez gwella ma c'hellin da veva ha da wiska ar paotr. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 45.)
ch) « [...]. Klevit ganin ; gwellañ ma c'hellin e rin, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 133.)
c'h) — [...] ? Hogen, evit ma c'hellin da zidamallout da vat dirak an holl, na guzh mui netra din a-zivout ganedigezh da grouadurig. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)
  • War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :
a) — Gwir a livirit, Job. Biken ne c'hellin trugarekaat re ac'hanoc'h eus ar vad a rit evidon. [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
b) « [...]. Me a zo tonket d'in hiviziken beza disprizet gant an holl, beza argaset, ha mervel gant an naon en eur foz bennak war lez an hent, rak ne c'hellin mui touella na yar, na kilhog, na moualc'h, na konikl... [...] ! » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 77.)
ch) « Biken ne c'hellin dont a-benn da heñchañ ar vag pounner-mañ ; nann biken. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 95.)
c'h) « Gagn ! » eme Ber. « Kollet oun ! Diwall ar gwilhaoued-mañ ne c'hellin biken ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 183.)
Notenn
  1. Skrivet 'hellin a-wechoù.