daoljont
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus taoljont gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | taoljont |
| dre vlotaat | daoljont |
| dre c'hwezhañ | zaoljont |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
daoljont /ˈdɔlʒɔ̃ɲ(t)/
- Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- Lazhet e voe ganto hag e gorf a daoljont er mor. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 28.)
- Diwar ar sellad kentañ a daoljont warnañ, e tenne muioc'h d'un arzh eget d'ur c'hrouadur denel : [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 136.)